Kovács András Ferenc: Vadászat, lagzi, télidő
Vadászat, lagzi, télidő (Hungarian)
Hommage à Bruegel le Vieux
Mit hoz a múlt még? És mit a holnap? Ahogy a papok szent magasságban, Mintha rajban kálomista varjak, Vádat kárognak, Vészt zsinatolnak. Mit hoz a múlt még? És mit a holnap? Ahogy a kopók hős hajtás múltán Megtérnek sorra, s mennyei szélben Újra vak üdvöt, Vért szimatolnak. Mit hoz a múlt még? És mit a holnap? Ahogy a lagszik sátora bomlik, Bódul a násznép, semmibe foszlik - Mások a képből Még kihajolnak. Mennyi jelenmúlt! Örök maholnap! Éjben, a vártán folytonosan csak Csattog a jelszó… Oltsd el a lámpát! Fúdd el a lelked! Őrök csaholnak. |
Jagd, Heirat, Winterzeit (German)
Hommage à Bruegel le Vieux
Was wird Vergangenheit noch bringen? Und was das Morgen? Wie die Priester in heiliger Höhe, Kalvinistischen Krähen gleich, Anklagend kreischen, Gefahr bezwitschern. Was wird Vergangenheit noch bringen? Und was das Morgen? Wie die Jagdhunde nach tollem Treiben Der Reihe nach zurückkommen und im himmlischen Wind Aufs neue blindes Heil und Blutspur wittern. Was wird Vergangenheit noch bringen? Und was das Morgen? Wie das Hochzeitszelt einstürzt, Das Festvolk taumelt, in Nichts sich auflöst - Andere lehnen sich noch Aus dem Bild heraus. Wieviel gegenwärtige Vergangenheit! Ewiges Heute im Morgen! Nachts auf der Wache, ununterbrochen Dröhnt nur eine Parole ... Lösche das Licht! Blase deine Seele aus! Wütend kläffen die Wächter. |