Kovács András Ferenc: Poetik-Tankas (Költészettankák in German)
Költészettankák (Hungarian)
Én sokan vagyok.
Én kevesen is vagyok. Én néha vagyok. Nem az, kiről azt hiszik - ő az. Az nem én vagyok. Az ismeretlen Az könyvkukac vagy mimus. Az megszállott vagy balek. Az gyáva: költő - mindenki helyett meghal. Az másik halál. Az ordenáré hazug. Az tyúkperekről, disznóóltűzvészekről zeng. Az felgyújtja magát. Az halhatatlan. Az hiszékeny vagy főnix. Az ostoba vagy szabad. Az merész: költő - túléli minden versét. Az másik magány. Az két betű közt szorong egy névmásban. Az egyes szám - többes személy egyéb ragrendszerekben. Ragozhatatlan. Az ravaszkodó vagy csak szelíd - nem látott például könyvmáglyákat, csak lágermúzeumot. Az másik hiány - az értelem kegyelme. Hangok hiánya - más törvényhez tartozó gravitáló szavaké. Sokallom magam. Keveslem magam. Vagyok. Én éppen vagyok. Nem az, kiről azt vélik - ő volt. Az nem én leszek. |
Poetik-Tankas (German)
Ich bin gar viele.
Wie ich auch wenige bin. Ich bin nur manchmal. Nicht, den ihr zu kennen glaubt - das ist er, das bin nicht ich. Der ist unbekannt. Ein Bücherwurm und Mime. Besessen oder Tölpel, voll Feigheit: Dichter - er stirbt für alle. Des andren Tod. Der lügt, gänzlich ordinär. Raunt nur von Gockeln, Feuersbrunst im Schweinestall. Und steckt sich dann selber an. Der ist unsterblich, leichtgläubig oder Phönix. Der ist dumm oder frei. Der ist mutig: Dichter - überlebt den eignen Vers. Einsam für andre. Fiebert zwischen Buchstaben im Pronomen. Der ist erste Person - Plural in sonstigen Systemen. Unabwandelbar. Er ist verschlagen oder nur zahm - er sah nie Buchverbrennungen etwa, nur ein Lagermuseum. Des andern Mangel - die Gnade des Verstehens. Fehlen der Stimmen - hörig anderem Gesetz, dem gravierender Worte. Ich fühl mich zu viel. Und auch zu wenig. Ich bin. Ich bin so eben. Nicht der, für den man mich hält. Der war. Das werd ich nicht sein. |