Grochowiak, Stanisław : Rozstanie
Rozstanie (Polish)Jesl gdzieś północ klutej nie zobaczę Północ świata I północ doby Czas i przestrzeń spięte jedną gwiazdą Pod którą tylko Śmierć się urodziła
Zapach północy leży w uszach zmarłych W nozdrzach psów pokostniałych Na bezkresnym śniegu W porcelanowych medalionach dzieci Co wreszcie są cicho
A smak północy Był na tamtej ręce Której dotknąłem jak żelaza w mróz Odtąd unosząc tylko pół języka Bełkocząc odtąd
|
Rozchod (Slovak)Niekde je polnoc ktorú neuvidím Polnoc sveta Polnoc tejto doby Čas a priestor spätý jedinou hviezdou Pod ktorou sa narodila Iba smrť
Vôňa polnoci leží v ušiach mŕtvych V nozdrách vycivených psov V nekonečných snehových poliach I v porcelánovych medailónoch detí Ktoré už stíchli
Chuť polnoci Som zacítil na druhej ruke Na tej ktorej som sa dotkol jak železa v mraze Odvtedy mám len polovicu jazyka Odvtedy kokcem
|