Goerke, Natasza : Archetypy (Archetypy in Slovak)

Skały nic można pokochać
Ale można pokochać niemożność jej pokochania.
Weź oset do łózka
I kochaj się z nim.
            Chogyam Trungpa

Spotkałam go w lokalu gastronomicznym. Wyglądał dokładnie tak, jak przypuszczałam: wspaniale. Spod grubych szkieł spoglądały na mnie rozbiegane oczy, do marynarki przypiętą miał biedronkę, pachniał prochem i czytał Prousta.
Był to wyrafinowany intelektualista z moich snów i, rozpoznawszy w nim archetypiczne ucieleśnienie doskonałej męskości, natychmiast postanowiłam go poślubić.
Panie L., powiedziałam, jesteśmy dla siebie stworzeni; drogi do człowieka nie należy ciągnąć w nieskończoność: czy chce pan zostać moim mężem? Że co, zakrztusił się L., wypuścił z rąk Prousta, a biedronka wraz z marynarką zaczęła drżeć.
Drżenie to uznałam za dobry znak.
Drżyj, drżyj, ucieszylam się w myślach i, żeby rcizedrgal się jeszcze bardziej, zapewniłam: Jestem doskonałym ucieleśnieniem archetypicznej kobiecości: pokorna, wyrozumiała; do śmierci gotowam pana inspirować i wcale nie musi się pan obawiać konkurencji na polu ducha, ma siła bowiem nie w walce, a w rodzeniu światła w pańskiej męskiej duszy.
L. schwycił się drżącymi dłońmi stołu i stół drżeć zaczął, i na stole stojąca szklanka z herbatą, i w tej szklance łyżeczka. Po chwili drżeć zaczęła także podłoga, wprawiając w stan drżenia stojące na niej sąsiednie stoliki.
Zadowolona, cżując bliskie zwycięstwo, skromnie spuścilam uczy i szepnęlam: Nie jestem może urodziwym wampem z pana młodzieńczych snów, panie L., ale jakież za to wspaniałe wypiekam szarlotki. I serniki, i pączki, i powidła, wszystko potrafię: wypiec, wygotować, wyszorować. A jak wypiorę, to aż razi, a jak wykręcę, to sam pan nie pozna!
Dalsze me słowa zagłuszył, niestety, odgłos tłukącego się szkła: to kieliszki, wraz z całą zawieszoną na rozedrganej ścianie półką, z hukiem spadły na plecy bufetowej. Bufetowa, nierozumnym poczuciem krzywdy kierowana, podbiegła do naszego stolika i, z okrutną agresją wynaturzonej kobiety, na oślep okładać jęła L. spisem potraw.
A toś sobie, wrzeszczała bufetowa, znalazł, durniu, miejsce do drżenia!
Z niesmakiem zasłoniłam uszy, zamknęłam oczy.
Dyskretnie lawirując butem w stronę nogi L., chciałam dać hasło do odwrotu, jednak nogi znaleźć nie mogłam. Zaniepokojona, otworzyłam oczy.
Schylony u stóp bufetowej L. zbierał z ziemi szkło. Pozbierawszy, wyjął z rąk bufetowej spis potraw i, przykładając usta do jej dłoni, powiedział: jest pani kobietą mojego życia.

Nemožno sa zaľúbiť do skaly
Ale možno sa zaľúbiť do nemožnosti zaľúbenia
Vezmi si do postele bodliak
A miluj sa s ním.
            (Chögyam Trungpa)

Stretla som ho v gastrobufete. Vyzeral presne tak, ako som si predstavovala: dokonale. Spoza hrubých skiel sa na mňa pozerali roztržité oči, k saku mal pripnutú lienku, voňal pracím práškom a čítal Prousta.
Bol to rafinovaný intelektuál z mojich snov a, len čo som v ňom rozpoznala archetypálne stelesnenie dokonalej mužnosti, rozhodla som sa, že si ho hneď a zaraz vezmem.
Pán L., povedala som, sme pre seba stvorení; cestu k človeku nemožno donekonečna predlžovať: chcete sa stať mojím mužom? Že čo? rozkašľal sa L., vypustil z rúk Prousta a lienka sa začala triasť spolu s celým sakom.
To trasenie som považovala za dobre znamenie.
Len sa tras, tras, potešila som sa v duchu a aby sa roztriasol ešte viac, ubezpečila som ho: Som dokonalé stelesnenie archetypálnej ženskosti: pokorna, chápavá; som až do smrti pripravená inšpirovať vás a vôbec sa nemusíte obávať konkurencie na poli ducha, moja sila totiž nie je v boji, ale v rodení svetla vo vašej mužskej duši.
L. sa roztrásenými rukami chytil stola a stôl sa začal triasť a spolu s ním šálka na ňom a v šálke lyžička. Po chvili sa začala chvieť aj podlaha a do stavu chvenia postupne uviedla aj susedné stolíky.
Bola som spokojná, lebo som cítila blízke víťazstvo; skrom­ne som sklopila oči a šepla som: Možno nie som rodený sexsymbol z vašich chlapčenských snov, pán L., ale zato viem upiecť dokonalý jablčný závin. A koláče tvarohové či lekvárové, šišky, viem všetko: upiecť, uvariť, poupratovať. A keď operiem, až to človeka oslní, a keď vyžmýkam, sám bielizeň ani nespoznáte!
Moje ďalšie slová, bohužiaľ, prehlušil treskot rozbíjaného skla: poháriky spadli, spolu s celou policou zavesenou na chvejúcej sa stene, na bufetárkin chrbát. Bufetárka, vedená nepochopiteľným pocitom previnenia, pribehla k nášmu stolíku a s divou agresivitou neprirodzene sa správajúcej ženy sa pustila do obkladania L. jedálnymi lístkami.
To si si teda našiel, ty hlupák, to pravé miesto na trasenie, vrieskala bufetárka.
Znechutene som si zapchała uši a zatvorila som oči.
Diskrétne som posúvala topánku k nohe L., lebo som mu chcela dať signál na ústup, ale nie a nie nájsť tú jeho nohu. Znepokojene som otvorila oči.
L. sa skláňal pri nohách bufetárky a zbierał zo zeme sklo. Keď ho pozbieral, wal jej z rúk jedálny lístok, priložil pery na jej dlaň a povedal: Vy ste žena môjho života!