Baran, Marcin : Dno (Dno in Slovak)

Mokre popołudnie, wszystko zlepione

tafelkami wilgoci. Trzeba już zsunąć

z siebie cień tej kobiety, która

zostawiła na mnie garść swego zapachu.

Kończy się pamięć o wspólnej sekundzie,

ciepły wiatr wieje watowany chłodem.

Mokré popoludnie, všetko je zlepené

doštičkami vlhkosti. Treba zo seba

odsunúť tieň tej ženy, ktorá

na mne zanechala hrsť svojej vône.

Končí sa spomienka sa spoločnú sekundu,

fúka teplý vietor vatovaný chladom.