Stempowski, Jerzy (1893–1969) Művek   cz hu pl

Életrajz

Jerzy Stempowski (1894–1969) redaktor, eseista studiował filozofię na UJ, następnie medycynę w Monachium oraz filozofię i historię literatury w Szwajcarii (w Genewie, Zurychu i Bernie), przygotował dysertację z filozofii. Po I wojnie pracował jako korespondent w Paryżu, Genewie i Berlinie. W roku 1926 powrócił do Warszawy, pracował w biurze prezydenta Rady Ministrów, a od roku 1929 w Państwowym Banku rolnym jako doradca ekonomiczny. Od roku 1935 prowadził konwersatorium na wydziale reżyserii Państwowego Instytutu Sztuki Teatralnej. We wrześniu 1939 przedostał się na Węgry, stąd przez Jugosławię i Włochy dotarł do Szwajcarii, gdzie mieszkał do końca życia. Był przedstawicielem polskiego rządu emigracyjnego w Londynie na Szwajcarię. Regularnie współpracował z Kulturą. Łączył formację humanistyczną z nowoczesną wiedzą ekonomiczną i społeczną, dzięki swej rozległej wiedzy i autorytetu moralnemu wywierał znaczny wpływ na ludzi tworzących polską kulturę na emigracji i w kraju. Od pisarzy klasycznych uczył się rzetelności w badaniu świata i dyscypliny myślowej, od autorów oświeceniowych – sceptycyzmu, oraz specyficznego, intelektualnego humoru. Nie lękał się zarzutu anachronizmu w swym uporczywym pragnieniu ocalenia zmierzającego ku zagładzie świata starych wartości. Interesowały go szczególnie pogranicza kultur, przemiany uchwytne w chwilach kryzysu, lekcje, jakie współczesność może pobrać u przeszłości.