Groch, Erik: De la Nativité (De la Nativité Lengyel nyelven)

Nielen keď chceme, aby slová svietili, musíme
ich vyslovovať klaňaním, bdením a pôstom.
Rovnako keď chceme slová vidieť, musíme
ich počúvať klaňaním, bdením a pôstom.
Niektorí hovoria, videli sme žiariť slová
všehojovec, baránok, kapucínka či železník
a neklaňali sme sa, nebdeli, ani sa nepostili.
Im bude povedané, videli ste žiariť slová
všehojovec, baránok, kapucínka, železník,
laň, bahniatko či príroda, ale nevideli ste ich
skláňať sa, nespať, nejesť, chradnúť, vädnúť,
trpieť, zavýjať, úpieť, miznúť, nejestvovať.

Nie tylko gdy chcemy, żeby słowa świeciły, musimy
je wypowiadać w ukłonach, skupieniu i pokorze.
Ale także wtedy, gdy chcemy słowa widzieć, musimy
słyszeć je w ukłonach, skupieniu i pokorze.
Niektórzy mówią, widzieliśmy promienie słowa
diabelski korzeń, baranek, nasturcja czy werbena
i nie kłanialiśmy się, nie skupiali, nie korzyli.
Zostanie im powiedziane, widzieliście promienie słowa
diabelski korzeń, baranek, nasturcja czy werbena,
łania, bazia czy natura, ale nie widzieliście
jak się kłaniają, nie śpią, nie jedzą, schną i więdną,
jak cierpią, wyją, zawodzą, nikną i nie istnieją.