Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Podracká, Dana : Adam und Evas letzte Siesta (Posledná siesta Adama a Evy Német nyelven)

Podracká, Dana  portréja

Posledná siesta Adama a Evy (Szlovák)

Aspoň suchým lístím sa prikryť,
uhlíkom spálenej kôry pod bleskom
pokrivenými borovicami, kloniacimi sa
k drásavým, bielym skalám
zo severnej strany,
kde sa tô
ňa hrá s vevericou a had
zomiera až po západe slnka.
Zajtra ťa zradím, na úsvite
ochutnám zimné ovocie tvojho lona,
vkročím do prítomnosti,
do vyhnanstva poznania – ono
nás doženie k pastviskám s horšou trávou,
prekrí
ži nám cestu,
zahryzne sa do zmyslov –
odpusť mi, milý, a zaprisahám
ťa,
nedovo
ľ mi nič.



Az idézet forrásaD. P.

Adam und Evas letzte Siesta (Német)

Sich nur mit trockenem Laub zudecken,
mit der Glut der verbrannten Rinde unter den Föhren,
vom Blitz verkrümmt, sich verbeugend
zu reißenden, weißen Felsen
von der Nordseite,
wo der Schatten mit dem Eichhörnchen spielt und die Schlange
erst nach dem Sonnenuntergang stirbt.
Morgen verrate ich dich, im Morgengrauen
koste ich die Winterfrucht deines Schoßes,
ich betrete die Gegenwart,
die Verbannung der Erkenntis – die wird uns
zu den Weiden mit schlechterem Gras treiben,
uns den Weg kreuzen, sich in die Sinne verbeißen –
verzeihe, mein Liebster, und ich beschwöre dich,
erlaube mir nichts.



minimap