Wernisch, Ivan: Zima (Zima Lengyel nyelven)

Stále jsem hovořil o zimohrádku, až jsi řekla: tak mě tam zaveď.
A tu jsem se počal vymlouvat: možná, že se zklameš,
je to uprostřed polí a v lese jsou divoké kočky,
na schodech jsou sochy, které si ovívají pohlaví lopuchou,
nebudou se ti líbit.
Přiznám se, řekl jsem, že jsem si něco vymyslel.
Ale tys uhodla, že jsem si vymyslel všecko, a řeklas:
už si taky myslím, že by se mi nelíbil,
nemám ráda divoké kočky a nikdo nás tam nečeká,
nemysli na to.

Wciąż mówiłem o domu zimowym, póki nie powiedziałaś: więc mnie tam zaprowadź.
I tutaj zacząłem się tłumaczyć: może będziesz zawiedziona,
jest to wśród pól, a w lesie są dzikie koty,
na schodach są rzeźby, które wachlują swoje genitalia łopianem,
nie będą ci się podobały.
Przyznaję, powiedziałem, że co nieco sobie wymyśliłem.
A ty zgadłaś, że wymyśliłem wszystko, i powiedziałaś:
już także myślę, że by mi się nie podobał,
nie lubię dzikich kotów i nikt tam na nas nie czeka,
nie myśl o tym.