Štrpka, Ivan oldala, Lengyel Fogadtatás

Štrpka, Ivan

(1944–)

Recepció

Nowe czasy potrzebują nowej poezji, ostrego, bezkompromisowego spojrzenia na rzeczy, bez żadnych pachnących zasłonek. Poezja Štrpki biegnie jak film, pielęgnuje kult ruchu, szybkiego zmieniania się obrazów. Wykorzystuje cięcie, detal, fabułę...

(Štefan Moravčík)

(...) Štrpka osiągnął prawie całkowitą koncentrację języka i posiada wszystko, czego potrzebuje dobry wiersz: humor, pomysł, inwencję, elegancję, niedomówienie, skrót, parafrazę, ale też przemyślaną metaforę.

(Ivan Kolenič)

Elegie Štrpki diagnozują kondycję człowieczeństwa epoki ponowoczesnej. Niemal mityczne wizjonerstwo, pseudonarracje zbudowane z okruchów tradycyjnych dyskursów, generowanie nowych wymiarów tekstu służą tu reorientacji duchowości współczesnego człowieka, otwarciu jej na nieznaną transcendencję.

(Słowo/ obraz terytoria)

O twórczości grupy poetyckiej Samotni Biegacze:
Już od swoich początków, gdy w połowie lat sześćdziesiątych wystapili jako samodzielna grupa, stworzyli własny sposób budowaniatekstów poetyckich, w których fragmenty z kulturowych, historycznych i geograficznych obszarów swobodnie się przeplatają z prywatnymi doświadczeniami, urywkami rozmów i obserwacji. I chociaż każdy z nich znalazł swój własny oryginalny wyraz (własne tematy i własną poetykę), zgodzili się co do potrzeby wyraźnego podkreślania postawy moralnej, uznając to za najwyższy imperatyw zarówno w życiu, jak i twórczości. To, co ta prominentna grupa poetycka zainicjowała przed trzydziestoma laty, widoczne jest również w ich najnowszej twórczości.

Twórczość Štrpki (...) nosi ślady troski autora o uwiargodnianie komunikatywności poetyckiego języka. Inspirowany orientalną mądrością i przeciwstawnością rzeczywistości, tworzy cykle wierszy pełne paradoksów, by wypowiedzieć się o współrzędnych ludzkiej świadomości, a zwłaszcza o jej nieuświadamianych pozycjach i sytuacjach.

(Ján Gavura)