Herling-Grudziński, Gustaw oldala, Lengyel életrajz
 |
Életrajz
Gustaw Herling-Grudziński (1919-2000), polski prozaik, krytyk literacki, eseista. Debiutował 1935 w warszawskiej Kuźni Młodych.
W czasie okupacji był współzałożycielem konspiracyjnej Polskiej Ludowej Akcji Niepodległościowej (PLAN) i podziemnego Biuletynu Polskiego (1939-1940). W 1940 został aresztowany przez Rosjan pod Grodnem. Przez dwa lata przebywał w sowieckich więzieniach i obozach. W 1942 wstąpił do Armii Polskiej generała Andersa i przeszedł z nią szlak bojowy przez Bliski Wschód do Włoch, gdzie brał m.in. udział w bitwie pod Monte Cassino. Od 1945 do 1947 był kierownikiem działu literackiego tygodnika Orzeł Biały. Następnie brał udział w założeniu Instytutu Literackiego i miesięcznika Kultura. W latach 1947-1952 mieszkał w Londynie, pracując w Wiadomościach. Od 1952 do 1955 pracował w Radiu Wolna Europa w Monachium. Następnie osiadł na stałe w Neapolu, publikując w Kulturze i w prasie włoskiej. Pierwszą książką Herlinga-Grudzińskiego był tom szkiców o wybitnych polskich pisarzach Żywi i umarli, poruszający tematykę moralną i poszukujący wzorców intelektualnej i osobistej odwagi Polaka oraz Europejczyka. Do tego tematu wracał w zbiorach opowiadań i szkiców. Obszerną problematykę dotyczącą polityki, emigracji kultury polskiej i europejskiej, sztuki, filozofii itp. zawiera Dziennik pisany nocą, drukowany w odcinkach w Kulturze i kontynuowany w kolejnych tomach.
Międzynarodowy rozgłos zyskał Inny świat, wstrząsające wspomnienia o pobycie w więzieniach i obozach w ZSRR.
W 1990 uhonorowany przez Polski PEN Club Nagrodą im. J. Parandowskiego. W 1998 odznaczony Orderem Orła Białego.
