Borowski, Tadeusz oldala, Lengyel életrajz
 |
Életrajz
Tadeusz Borowski (1922–1951) prozaik, poeta i publicysta dzieciństwo przeżył na Ukrainie, po repatriacji w roku 1932 rodzina osiedliła się w Warszawie. Maturę zdał podczas okupacji niemieckiej na tajnym komplecie liceim Czackiego i studiował polonistykę na podziemnym UW. W roku 1943 zostak aresztowany, wywierziony do Oświęcimia, a później do Dachau. Po wojnie ukończył studia, potem współpracował z różnymi pismami. Podczas okupacji debiutował cyklem wierszy, zawierającym manifestacyjne i gorzkie wyznanie pokolenia wojennego. W roku 1948 wydał dwa cykle opowiadań, Pożegnanie z Marią i Kamienny świat. Nowele w większości rozgrywają się w warunkach obozu koncentracyjnego, a jednak nie można je określić jako „obozową literaturą”. W utworach Borowskiego bowiem obóz nie jest specjalnym i osobliwym miejscem, lecz częścią organiczną i logiczną częścią świata i traktuje postawy, reakcje więźniów jako konsekwencję natury ludzkiej. W późniejszej twórczości Borowski stał się jednym z czołowych propagatorów realizmu socjalistycznej. Od roku 1949 pracował w Polskim Biurze Informacji Prasowej w Berlinie. W roku 1951 popełnił samobójstwo.
