Nekonečné predmestia (Slovak)
Jediný sivý vychrtnutý chrt neustále beží stále rovnakými sivými ulicami, ktoré pretínajú opakujúce sa križovatky na červenú. Cesta je prázdna a okraje sa nezbiehajú. Pred ním len vznášajúci sa zdrap papiera prískokmi škrtajúci o asfalt. A prázdno v rachotiacich plechovkách. A besná pena medzi zubami.
Nečakaj, súmrak dýcha. Máš to ako na dlani. Nečakaj, súmrak dýcha. Máš to ako na dlani. Nečakaj, súmrak dýcha. Máš to ako na dlani. Uploaded by | Répás Norbert |
Publisher | Das Wunderhorn; Auflage: 1 |
Source of the quotation | Lob des Wildtiers im Winter: Gedichte aus der Slowakei (Poesie der Nachbarn) |
Bookpage (from–to) | 106-106 |
Publication date | 2005 |
|
|
Endlose Vorstädte (German)
Der immergleiche ausgemergelte graue Windhund läuft durch die immergleichen grauen Straßen, immer gleich durchkreuzt, Ampeln auf Rot. Sein Weg ist verlassen und läuft auf keinen anderen zu. Vor ihm nur ein Blatt Papier, das in kurzen Sprüngen über den Asphalt setzt. Und die Leere in den scheppernden Dosen. Und der tollwütige Schaum zwischen den Zähnen.
Lauf weiter, die Dämmerung atmet. Du hast es in der Hand. Lauf weiter, die Dämmerung atmet. Es liegt in deiner Hand. Lauf weiter, die Dämmerung keucht. Es liegt auf der Hand.
Uploaded by | Répás Norbert |
Publisher | Das Wunderhorn; Auflage: 1 |
Source of the quotation | Lob des Wildtiers im Winter: Gedichte aus der Slowakei (Poesie der Nachbarn) |
Bookpage (from–to) | 107-107 |
Publication date | 2005 |
|
|