Zagajewski, Adam: Wspomnienia

Odwiedzaj swoje wspomnienia, 
Uszyj dla niech płócienne pokrowce. 
Odsłoń okna i otwórz powietrze. 
Bądź dla nich serdeczny i nigdy 
nie daj im poznać po sobie.

To są twoje wspomnienia. 
Myśl o tym, kiedy płyniesz 
w sargassowym morzu pamięci 
i trawa morska zarasta ci usta. 
To są twoje wspomnienia, których 
nie zapomnisz aż do końca życia.

Látogasd meg az emlékeidet,
varrj nekik gyolcsból takarót.
Húzd el a függönyt, tárd ki a levegőt.
Légy szívélyes hozzájuk, de soha
ne engedd, hogy felfedjék maguk.

Ezek a te emlékeid.
Gondolj erre, ha az emlékezet
Sargasso-tengerében úszol,
és a hínár befonja a szád.
Ezek a te emlékeid, melyeket
nem felejtesz életed utolsó percéig.