Szymborska, Wisława: Šťastná láska (Miłość szczęśliwa in Czech)

Miłość szczęśliwa. Czy to jest normalne,
czy to poważne, czy to pożyteczne -
co świat ma z dwojga ludzi,
którzy nie widzą świata?

Wywyższeni ku sobie bez żadnej zasługi,
pierwsi lepsi z miliona, ale przekonani,
że tak stać się musiało - w nagrodę za co?
za nic;
światło pada znikąd -
dlaczego właśnie na tych, a nie na innych?
Czy to obraża sprawiedliwość? Tak.
Czy to narusza troskliwie piętrzone zasady,
strącą ze szczytu morał? Narusza i strąca.

Spójrzcie na tych szczęśliwych:
gdyby się chociaż maskowali trochę,
udawali zgnębienie krzepiąc tym przyjaciół!
Słuchajcie, jak się śmieją - obraźliwie.
Jakim językiem mówią - zrozumiałym na pozór.
A te ich ceremonie, ceregiele,
wymyślne obowiązki względem siebie -
wygląda to na zmowę za plecami ludzkości!

Trudno nawet przewidzieć, do czego by doszło,
gdyby ich przykład dał się naśladować.
Na co liczyć by mogły religie, poezje,
o czym by pamiętano, czego zaniechano.

Miłość szczęśliwa. Czy to jest konieczne?
Takt i rozsądek każą milczeć o niej
jako skandalu z wysokich sfer Życia.
Wspaniale dziatki rodzą się bez jej pomocy.
Przenigdy nie zdolałaby zaludnić ziemi,
zdarza się przecież rzadko.

Niech ludzie nie znający miłości szczęśliwej
twierdzą, że nigdy nie ma miłości szczęśliwej.

Z tą wiarą lżej im będzie i żyć, i umierać.

Šťastná láska. Je to snad normální,

je to významné, je to užitečné —

co má svět ze dvou lidí,

kteří svět kolem vůbec nevidí?

Povýšeni k sobě bez špetky zásluh,

namátkou vyvolení, ale přesvědčení,

že tak se to stát muselo — odměnou za co? za nic;

světlo padá odnikud —

proč právě na ně, a ne na jiné?

Uráží to snad spravedlnost? Ano.

Ruší to souhrn navršených zásad,

zesměšňuje to mravná naučení? Zesměšňuje a ruší.

Hleďte na ty dva šťastlivce:

kdyby se aspoň trochu maskovali,

k radosti přátel předstírali skleslost!

Poslyšte, jak se smějí — urážlivě.

Jakou řečí mluví — srozumitelnou jenom naoko.

A jejich ceremonie a cavyky,

prazvláštní povinnosti navzájem —

je to jak spiknutí za zády lidstva!

Těžko lze předvídat, k čemu by došlo,

kdyby byl jejich příklad nakažlivý.

Co by tak mohla čekat zbožnost, poezie,

co by se uchovalo, co by zapadlo,

kdo by chtěl zůstat v kruhu.

Šťastná láska. Je to snad nezbytné?

Taktnost i rozum kážou mlčet o ní

jak o skandálu z vysokých sfér Života.

Báječné děti se rodí i bez její pomoci.

Nikdy by nesvedla zalidnit zemi,

vyskytuje se přece jenom vzácně.

Nechť lidé neznající šťastnou lásku

tvrdí, že šťastná láska neexistuje.

S tou vírou se jim bude snáze žíti umírat.