Seifert, Jaroslav: Poražený anděl

Již dříve jsem ho vídal,
ted'jsem se rozpomněl,
nad hrobem mlčky hlídal bzučení starých včel.
Vítr ho srazil včera
dloubnutím do žeber,
mrtvá helikoptera
v tříšti svých vlastních per.
Pták divokého chmýří
přilét jak z dávných dob.
Byli jsme tu jen čtyři,
pták, anděl, já a hrob.

Już mi się widzieć go zdarzyło,
szew mroku się w pamięci spruł:
w milczeniu stał nad tą mogiłą
i strzegł brzęczenia starych pszczół.

Teraz wichury dmą okropne
Wczoraj wiatr wskoczył tu przez mur
i dziabnął. Martwy helikopter
leży w odłamkach własnych piór.

Przyleciał ptak o dzikim puchu,
co miał z pradawnych epok dziób,
i czterech trwało nas w bezruchu,
ten anioł, ptak i ja, i grób.