Groch, Erik: Pisarczyk (Pisárik Lengyel nyelven)

Pisárik je neprestajne sa zmenšujúce vtáčatko.
Na mieste zobáčika trčí pierko, kvet nikelkadmia
zlievajúci tmavé a svetlé do tmavej a svetlej.
Hlas, ktorému načúva, je vanutie.
Keď sa celkom zabudne, letí rýchlosťou svetla.
Vtedy sa tmavé a svetlé oddelí ako dážď,
na kvapky a oblaky, na oblaky a kvapky.
Matrica pisárika je jeho srdiečko, obrátené naruby.
Je také malé, že sa nedá rozdeliť.

Pisarczyk to wciąż zmniejszający się ptaszek.
Zamiast dzióbka sterczy piórko, kwiat nikielkadmii
scalający ciemne i jasne w ciemne i jasne.
Głos, którego nasłuchuje, to tchnienie.
Gdy zupełnie się zapomina, leci z prędkością światła.
Wtedy ciemne i jasne oddziela się jak deszcz,
na krople i obłoki, na obłoki i krople.
Matrycą pisarczyka jest jego serduszko, odwrócone na lewą stronę.
Jest tak małe, że aż niepodzielne.