Laučík, Ivan: Marcowe zaklęcia (Marcové zariekanie Lengyel nyelven)

Nech vypovie sneh
v ihliciach borovice,
čo je ešte objatím...
Nech sú zahrnuté v správach aj slnečné noci!
Nech ticho na nás nezabúda,
ako my nezabúdame na plamienok
ponechaný v jaskyni!

Píšem vám z budúceho prázdna
vklineného už do tejto chvíle a z neistého
miesta na mapách:
Tu zariekam vetristú noc,
aby nezhášala naše sviece,
keď už marcové hviezdy musia vyšumieť.

Niechże śnieg powie,
ten z igliwia sosen,
co jeszcze jest objęciem...
Niech w wiadomościach i o słonecznych nocach
coś będzie!
Niech cisza o nas nie zapomina,
jak my nie zapominamy o płomyczku
zostawionym w jaskini!

Piszę do was z przyszłej pustki,
co już się klinem wbija w tę chwilę i z niepewnego
miejsca na mapie:
I tu zaklinam noc wichrową,
by naszych świec nie gasiła,
gdy już marcowe gwiazdy się
ulotnią.