Gałczyński, Konstanty Ildefons: Zlatý kúpeľ (Złota kąpiel Szlovák nyelven)

Kiedyś oczy w wodzie umoczył,
woda była szafirowa,
a kiedyś usta umoczył,
woda stała się pąsowa.

A kiedyś w wodzie utopił loki,
to przyszedł z nieba anioł wysoki,
biały jak piana z mydła.

I widząc wodę, że płynie złotem,
nabrał ją w dłonie troszkę, a potem,
rozlał ją sobie na skrzydła.

Vo vode si raz oči zmáčal,
voda bola zafírová,
a raz ústa si v nej zmáčal,
voda sa stala purpurová.

Raz prsteň kučier do vody mu padol,
tu štíhly anjel zletel z neba nadol,
biely jak pena z mydla.

A vidiac, voda je jak zlato,
troška si nabral do dlane a nato
oblial si ňou krídla.