Szymborska, Wisława: Psaní životopisu (Pisanie życiorysu Cseh nyelven)

Co trzeba?
Trzeba napisać podanie,
a do podania dołączyć życiorys.

Bez względu na długość życia
życiorys powinien być krótki.

Obowiązuje zwięzłość i selekcja faktów.
Zamiana krajobrazów na adresy
i chwiejnych wspomnień w nieruchome daty.

Z wszystkich miłości starczy ślubna,
a z dzieci tylko urodzone.

Ważniejsze, kto cię zna, niż kogo znasz.
Podróże tylko jeśli zagraniczne.
Przynależność do czego, ale nie dlaczego.
Odznaczenia bez za co.

Pisz tak, jakbyś z sobą nigdy nie rozmawiał
i omijał z daleka.

Pomiń milczeniem psy, koty i ptaki,
pamiątkowe rupiecie, przyjaciół i sny.

Raczej cena niż wartość
i tytuł niż treść.
Raczej już numer butów, niż dokąd on idzie,
ten za kogo uchodzisz.

Do tego fotografia z odsłoniętym uchem.
Liczy się jego kształt, nie to, co słychać.
Co słychać?
Łomot maszyn, które mielą papier.

Co je nutné?

Je nutné napsat žádost

a k žádosti připojit životopis.

Bez ohledu na délku života

má to být životopis krátký.

Je třeba vybírat a stručně shrnout fakty.

Proměnit kraje v přesné adresy

a vlavé vzpomínky v nehnutá data.

Ze všech lásek postačí manželská

a z dětí jedině ty narozené.

Důležitější je ten, kdo tě zná, ne ten, koho znáš ty.

Z cest nutno uvést jen ty za hranice.

Příslušnost k čemu, ale bez protože.

Vyznamenání bez za co.

Piš, jako bys byt nikdy nemluvil sám se sebou

a sám sobě se z dálky vyhýbal.

Mlčením pomiň psy, kočky a ptáky,

haraburdí schované na památku, přátele a sny.

Uveď spíš cenu néžli hodnotu a titul spíš než obsah.

Spíš číslo bot, než kam kráčí ten člověk,

za něhož býváš pokládán.

Připoj fotografii s odhaleným uchem.

Hodnotí se tvar ucha, ne to, co je slyšet.

A co je slyšet?

Rachocení strojů přemílajících papír.