Kuberska, Alicja Maria : (Nie) môj verš ((Nie) mój wiersz Szlovák nyelven)

Napisałam kilka słów i powiązałam je trwale.
Z  refleksji, emocji powstał  niematerialny wiersz.
Wypowiedziałam ostatnie zdanie, a on odleciał jak zefir.
Pocałował delikatnie w usta i zostawił, odszedł do obcych ludzi.

Wślizgnął się do oczu, tam gdzie rodzą się łzy.
Wyszeptał kilka pięknych słów, by zadrżały tkliwie serca.
Obudził śpiące sumienia, znudzone rutyną dnia.
Pocieszył bardzo smutną damę, zwaną Melancholią.

Nocą poleciał do nieba, rozsunął ciężkie kotary z chmur.
Zalśniły gwiazdy i  księżyc oświecił ścieżki zakochanych.
Rzewny  śpiew słowika wplątał się w otchłań mroku
I przeniknął w omdlewająco- miłosny zapach kwiatów.

Zdarza się, że powraca do mnie ten niewierny kochanek
- ukochany syn muzy, już nie moje dziecko.

Napísala som niekoľko slov a spojila ich navždy.
Z reflexie, emócie vznikol nehmotný verš.
Vyslovila som poslednú vetu a on odletel ako vánok.
Pobozkal ma jemne na ústa a zmizol, odišiel k cudzím ľuďom.

Vkĺzol do očí, tam kde sa rodia slzy.
Zašepkal niekoľko krásnych slov, čo tak roznežnia srdce.
Prebudil spiace svedomie, znudené rutinou dňa.
Utešil veľmi smutnú dámu, zvanú Melanchólia.

V noci odletel do neba, roztiahol ťažké závesy mrakov.
Hviezdy zažiarili a mesiac osvietil cestičky zamilovaných.
Sentimentálny spev slávika sa zamotal do priepasti tmy
A prenikol do opojnej milostnej vône kvetov.

Niekedy sa vracia ku mne tento neverný milovník
- milovaný syn múzy, už nie moje dieťa.