Toman, Karel: Zegar słoneczny (Sluneční hodiny Lengyel nyelven)

Dům v rozvalinách. Po děravých zdech
se rozlez žravý mech
a lišejníků cizopasná cháska.

Na dvoře bují kokotice
a prales kopřiv. Studna otrávená
je napajedlo krys.

A chorá jabloň, bleskem rozražená,
neví, zda kvetla kdys.

V dnech jasných padnou hvízdajíce
stehlíci v rumy. V zářných slunných dnech
ožije oblouk hodin v průčelí,

a po něm rozmarný a veselý
stín času tančí
a recituje vážně nebesům:
Sine sole nihil sum.

Neb vše je maska.

Dom zrujnowany. Na dziurawy dach
przeżarty, cały w mchach
wspina się zielsko i chwastem porasta.

Na dworze pleni się kanianka
i puszcza pokrzyw. Tu studnia zatruta
dla szczurów z wadą pitną.

A stara jabłoń, przez piorun rozpruta,
nie wie, czy kwiaty kwitną.

Szczebiocąc wpadnie w promieniach poranka
ptak w rumowisko. W pełnych słońca dniach
ożyje zegar na frontonie,

po nim wesoło i swawolnie
cień czasu tańczy,
niebu poważnie recytuje:
Sine sole nihil sum.

Wszystko to maska.