This website is using cookies

We use cookies to ensure that we give you the best experience on our website. If you continue without changing your settings, we'll assume that you are happy to receive all cookies on this website. 

Goerke, Natasza : Moje krásná žena (Moja piękna żona in Czech)

Portre of Goerke, Natasza

Moja piękna żona (Polish)

Bardzo kochałem moją żonę Rioję. Nigdy nie chciałem, żeby się udusiła.
Rioja była tak piękna! Miała wielkie jak korale oczy i migdałowy uśmiech. Miała drobne nadgarstki i sześć pieprzyków pod lewą łopatką. A skóra, mój Boże... Naprawdę nie wiem, czego mogła chcieć jeszcze.
Z jakąż czułością zdejmowałem ją z półki i pokazywałem znajomym.
Kobiety duszą się przy mężach, szepnęła kiedyś Rioja, i zrobiło mi się smutno. Wtuliwszy twarz w moje ramię, szlochała bezgłośnie, a ja, sam bliski płaczu, bezradnie głaskałem jej rozedrgane plecy.
Długo tak głaskałem.
Czując wreszcie, że się uspokoiła, delikatnie odciągnąłem jej główkę od swojego zdrętwiałego ramienia.
Niestety, już nie żyła.



Source of the quotationFractale / Natasza Goerke. - Warszawa : Prószyński i S-ka, cop. 2004

Moje krásná žena (Czech)

Svou ženu Rioju jsem velmi miloval. Nikdy jsem nechtěl, aby se udusila. Rioja byla tak krásná! Měla mandlový úsměv a její velké oči byly jako perly. Měla drobná zápěstí a šest znamínek pod levou lopatkou. A její kůže, Bože můj… Opravdu nevím, co víc si mohla přát.
S jakou něhou jsem ji sundával z poličky a ukazoval známým.
Ženy se ve vztazích s muži dusí, zašeptala kdysi Rioja a mně bylo najednou moc smutno. Schovala tvář v mé náruči a tiše vzlykala, já se slzami v očích jsem bezradně hladil její chvějící se záda.
Dlouho jsem ji tak hladil.
Když jsem konečně cítil, že se uklidnila, jemně jsem pozvedl její hlavu ze svého ztuhlého ramene.
Bohužel, už nežila.

 



Source of the quotationhttp://www.iliteratura.cz/clanek.asp?polozkaID=19315

minimap