Nyitólap

Az irodalmi utazás megkezdéséhez kattintson a MÁTRIXra!

	cz	hu	pl	sk	de	en
cz
hu
pl
sk

Achilles a želva (Cseh)

Achilles nedohoní žehu
ZENON Z ELEY

V saténovém stínu olivovníku
Zenon potřásá hlavou.
Neboť Achilles klesá vysílením
jako pes, který stíhal svůj ocas,
a želva putuje dál
zahrabat se do písku,
klást vejce,
chcípnout,
narodit se,

[…]

Holub, Miroslav

Akhilleusz és a teknőc (Magyar)

Akhilleusz nem éri utol a teknőcöt.
Eleai Zenón

Az olajfa szatén árnyékában
Zeneín rázza a fejét.
Mert Akhilleusz kimerülten rogy a földre,
mint a kutya, mely a saját farkát kergette,
ám a teknőc tovább cammog,
hogy beássa magát a homokba,
lerakja tojásait,

[…]

Tóth, László

V cizině (Cseh)

Na pojem vlast mám takovéhle měřítko: narodil jsem se v Čechách a pokládal jsem je za svou vlast. Když mi bylo čtrnáct, obsadili mou vlast cizinci, němečtí nacisté, a já, spolu s většinou národa, jsem upínal své naděje k okamžiku, kdy zemi obsadí cizí armády tehdejších spojenců. Čili vítal jsem cizí armády na území své vlasti, protože přinášely osobní svobodu, kterou lidem mého národa nacisti vzali.
V roce 1948 neobsadily Čechy cizí armá

[…]

Škvorecký, Josef

Kraj rodzinny (Lengyel)

Jakie kryteria powienienem przyjąć, jeśli mam mówić o ojczyźnie?
Urodziłem się w Czechach, uważałem je więc za swoją ojczyznę. Miałem czternaście lat gdy kraj ten zajęli obcy – niemieccy naziści. Jak większość narodu, tak i ja wiązałem nadzieję z chwilą, kiedy mój kraj zajmą, także obce, wojska naszych ówczesnych sprzymierzeńców. Witałem więc na ojczystej ziemi obcych żołnierzy, bo przynosili nam wolność osobistą, odebraną mnie i moim rodakom przez nazistów.

[…]

Godlewski, Piotr

Tren Fortynbrasa (Lengyel)

Teraz kiedy zostaliśmy sami możemy porozmawiać książę jak mężczyzna z mężczyzną
chociaż leżysz na schodach i widzisz tyle co martwa mrówka
to znaczy czarne słońce o złamanych promieniach
Nigdy nie mogłem myśleć o twoich dłoniach bez uśmiechu
i teraz kiedy leżą na kamieniu jak strącone gniazda
są tak samo bezbronne jak przedtem To jest właśnie koniec

[…]

Herbert, Zbigniew

Fortinbras gyászéneke (Magyar)

M. C.-nak

Magunkra maradtunk herceg most beszélhetünk férfival férfi
bár fekszel a lépcsőn s mint holt hangya annyit látsz csak
tördelt sugarú fekete napot
Gondolni tenyereidre mosoly nélkül sohase tudtam
s most ahogy kövön feküsznek mint leütött fészkek
éppoly védtelenek mint azelőtt Hát ez a vég

Nagy László