Schulz, Bruno (1892–1942) Művek Bibliográfia Recepció   cz en hu sk pl

Életrajz

Bruno Schulz (1892-1942), polski prozaik, krytyk literacki, grafik. W 1910 roku ukończył gimnazjum w Drohobyczu. W latach 1910-1913 studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, 1914-1915 malarstwo w ASP w Wiedniu. W latach 1924-1941 był nauczycielem rysunku w Drohobyczu. Następnie przebywał w żydowskim getcie, gdzie został zamordowany przez nazistów.

Pierwszym znanym utworem Schulza jest Noc lipcowa (powstała 1928, opublikowana 1936 w tomie Sanatorium pod Klepsydrą). Uznanie przyniósł mu cykl opowiadań Sklepy cynamonowe (1933).

W lirycznej, pełnej fantazji prozie Schulza fabuła jest zredukowana, większą rolę odgrywają opisy małego galicyjskiego miasteczka sprzed I wojny światowej, jego mieszkańców i obyczajów, nierzadko w klimacie zbliżonym do marzenia sennego. Proza Schulza należy do nurtu modernistyczno-ekspresjonistycznego, znamiennego dla schyłkowego okresu monarchii austro-węgierskiej (np. F. Kafka, R.M. Rilke, R. Musil), odwołującego się do mitów, symboli i podświadomości, posługującego się groteską oraz ironią.

Pozostawił także interesujące listy, rysunki i grafiki. Twórczość plastyczna o charakterze ekspresjonistycznym obejmowała sztychy, litografie, rysunki. Miała charakter fantastyczno-groteskowych wizji, których głównym tematem uczynił artysta kobietę, władczynię swoich wielbicieli.