Ez az oldal sütiket használ

A portál felületén sütiket (cookies) használ, vagyis a rendszer adatokat tárol az Ön böngészőjében. A sütik személyek azonosítására nem alkalmasak, szolgáltatásaink biztosításához szükségesek. Az oldal használatával Ön beleegyezik a sütik használatába.

Hviezdoslav, Pavol Országh oldala, Holland életrajz

Hviezdoslav, Pavol Országh portréja
Hviezdoslav, Pavol Országh
(1849–1921)
 

Életrajz


Hviezdoslav (eigen naam Pavol Országh)
(2 februari 1849 Vyšný Kubín – 8 november 1921 Dolný Kubín)
Hviezdoslav behoort tot de vertegenwoordigers van het Slowaakse realisme. Hij was zoon van een verarmde landedelman. Na de basischool stuurden zijn ouders hem naar zijn kinderloze oom in Miskolc (Hongarije). Daar bezocht hij drie klassen van het gymnasium en leerde de Hongaarse dichters Petőfi en Arany kennen. Daarna stapte hij over naar het lyceum in Kežmarok, waar hij nog voor zijn eindexamen een literaire prijs ontving voor zijn Hongaarse gedichten. Hij probeerde ook in het Duits te schrijven. Tijdens zijn verblijf in Kežmarok schakelde hij over op het Slowaaks. Met hulp van zijn vrienden gaf hij zijn eerste werk Básnické prvosienky Jozefa Zbranského (1868) uit. Vooral Shakespeare, die zijn hele leven zijn lievelingsauteur bleef, had invloed op zijn eerste werk. Na het gymnasium ging hij in 1870 op de juridische academie in Prešov Rechten studeren. Hier voerde hij in 1871 samen met Koloman Banšell in 1871 de redactie van de dichterlijke almanak Napred, die de pogingen van de nieuwe generatie dichters presenteerde. Omdat romantici deze almanak bekritiseerde om zijn liberalisme, verloor de jonge auteur de mogelijkheid om verder te publiceren in het enige literaire maandblad Orol. Zijn gedichten verschenen slechts sporadisch in kranten.
Na zijn studie legde hij in Boedapest met succes het examen voor advocaten af en in 1875 begon hij als jurist in de regio Orava (Noord-Slowakije) te werken. In 1876 trouwde hij met Ilona Nováková, dochter van een evangelische dominee. In 1877 gebruikte hij voor de eerste keer het pseudoniem Hviezdoslav, toen hij in de krant Národné noviny een dichterlijke necrologie van Viliam Paulíny-Toth publiceerde. Vanaf 1879 werkte hij als advocaat in de stad Námestovo, waar hij twintig jaar verbleef. Dit was literair de meest productieve periode van zijn leven. Hij publiceerde intensiever en in 1880 stelde hij de verzamelbundel Krb a vatra samen. Deze verzamelbundel is vanwege financiële problemen van de Praagse uitgever R. Pokorný niet als boek uitgekomen. Wat betreft de motieven en literaire vormgeving liep het werk vooruit op de verdere ontwikkeling van de getalenteerde dichter. In deze verzameling gedichten zijn ook intieme verzen in de familiaire sfeer te vinden. Verder bevat ze melancholische natuurlyriek en dichterlijke reflexie. De gedichten zijn georganiseerd in cyclische eenheden. Een groot deel van de teksten is tussen 1881 en 1884 geleidelijk in het tijdschrift Slovenské pohľady verschenen.
Hviezdoslav leverde in zijn latere periode vele belangrijke bijdragen aan het tijdschrift. De dood van geliefde personen – zijn moeder in 1887 en kort daarna zijn vader en zijn broer Mikuláš- drukte zijn stempel op de verzamelbundel Čierny rok (Zwart jaar). Hviezdoslav adopteerde beide kinderen van zijn overleden broer. Uit zijn eigen huwelijk werden geen kinderen geboren.
De meeste werken van Hviezdoslav ontstonden in de jaren tachtig en negentig van de negentiende eeuw. Hviezdoslav schreef zowel lyriek als epiek, maar beide schreef hij in versvorm. Hij hield zich ook graag bezig met drama, waarin hij versvormen afwisselde met prozaïsche zinnen.
In 1895 maakte hij met zijn zwager Pavol Novák een reis naar Duitsland. Hviezdoslav werkte bijna dertig jaar onafgebroken als jurist en bankambtenaar. Vanaf 1904 verdiende hij zijn brood uitsluitend met literair werk. In 1912 werd hij gekozen tot lid van het Kisfaludi-gezelschap in Boedapest, vooral vanwege zijn vertalingen naar het Slowaaks van Hongaarse dichters. Een jaar daarop werd hij lid van de Tsjechische academie van de wetenschappen en kunsten in Praag. In mei 1918 nam hij deel aan de viering van het vijftigjarige jubileum van het Tsjechische nationale theater in Praag. Na de Eerste Wereldoorlog was hij afgevaardigde van de Nationale Vergadering (het parlement). Begin 1921 verslechterde zijn gezondheidstoestand. Hij overleed in de stad Dolný Kubín, waar hij ook begraven li
Irodalom ::
Fordítás ::

minimap